Fiasco
In de jaren 70 vierden wij uiteraard ook Oudejaarsavond. Met de Kerstboom, oliebollen, een paar vuurpijlen, een oudejaarsconference en natuurlijk champagne om 12 uur.
Wat in die tijd nooit ontbrak op die avond was de zgn. druipkaars. En deze druipkaars stond altijd in een "fiasco", oftewel een mandfles. De mandfles, waarin 1,5 liter rode wijn uit Italie, meestal Chianti wijn. De wijn was opgedronken en de mandfles werd bewaard voor de druipkaars op de oudejaarsavond.
In die tijd werd in Nederland nog niet zoveel wijn gedronken, en al helemaal geen Italiaanse wijn. Dat kwam omdat deze wijn een slechte naam had en de vooral Franse wijn zeer goed bij iedereen in de smaak viel. Ik kan mij niet herinneren of mijn vader deze wijn lekker vond, maar hem kennende was deze zeker te drinken geweest. En Italie was nu eenmaal de enige die een dergelijke fles bracht, dus kort voor de feestdagen moest hij wel deze wijn kopen en op drinken.
De wijn uit Italie werd sindsdien alsmaar beter, en vestigde gelukkig een goede naam in Nederland. Echter de mandfles bleef sindsdien bijna altijd onzichtbaar.
Maar opeens, kort geleden, trof ik de mandfles rode wijn weer aan in de lokale supermarkten in Toscane, een echte Chianti DOCG zelfs. Ik moet zeggen, de wijn smaakte prima, te vergelijken met een lichte landwijn, ik zou zeggen een goede slobberwijn. En daar is niets mis mee op zijn tijd.
De andere betekenis van "fiasco", t.w. mislukking, geldt in ieder geval niet meer. Sante!
In de jaren 70 vierden wij uiteraard ook Oudejaarsavond. Met de Kerstboom, oliebollen, een paar vuurpijlen, een oudejaarsconference en natuurlijk champagne om 12 uur.
Wat in die tijd nooit ontbrak op die avond was de zgn. druipkaars. En deze druipkaars stond altijd in een "fiasco", oftewel een mandfles. De mandfles, waarin 1,5 liter rode wijn uit Italie, meestal Chianti wijn. De wijn was opgedronken en de mandfles werd bewaard voor de druipkaars op de oudejaarsavond.
In die tijd werd in Nederland nog niet zoveel wijn gedronken, en al helemaal geen Italiaanse wijn. Dat kwam omdat deze wijn een slechte naam had en de vooral Franse wijn zeer goed bij iedereen in de smaak viel. Ik kan mij niet herinneren of mijn vader deze wijn lekker vond, maar hem kennende was deze zeker te drinken geweest. En Italie was nu eenmaal de enige die een dergelijke fles bracht, dus kort voor de feestdagen moest hij wel deze wijn kopen en op drinken.
De wijn uit Italie werd sindsdien alsmaar beter, en vestigde gelukkig een goede naam in Nederland. Echter de mandfles bleef sindsdien bijna altijd onzichtbaar.
Maar opeens, kort geleden, trof ik de mandfles rode wijn weer aan in de lokale supermarkten in Toscane, een echte Chianti DOCG zelfs. Ik moet zeggen, de wijn smaakte prima, te vergelijken met een lichte landwijn, ik zou zeggen een goede slobberwijn. En daar is niets mis mee op zijn tijd.
De andere betekenis van "fiasco", t.w. mislukking, geldt in ieder geval niet meer. Sante!
Reacties
Een reactie posten